Van Siberisch naar Tropisch

Dag lieve mensen,

Nou ik ben dus in Bolivia, al vanaf 18 juni, toen bij Villazon de grens overgegaan, we hadden vreselijke verhalen gehoord over de grensovergang, maar we waren binnen twee minuten klaar. Ik was in Salta drie Engelse meisjes tegengekomen en ze vroegen of ik met hen mee wou reizen, dus dat was gezellig. eenmaal de grens over kwamen we er wel achter dat het iets kouder was dan verwacht, dus mochten voor het eerst deze reis de handschoenen aan. Vanuit Villazon met de bus naar Tupiza gegaan, waar we er snel achterkwamen dat Bolivia niet Argentinie is, de bus was spot goedkoop, had geen toilet, geen verwarming (KOUD) en ze rijden nogal ahum avontuurlijk hier. Eenmaal in Tupiza eerst maar eens een dutje gedaan en vervolgens wat rondgelopen. Tupiza ligt op 2950meter en dat merkte je wel, beetje buiten adem en koppijn. Dus toch maar langs de apotheek om wat hoogteziekte pillen op te halen want vanuit Tupiza gingen we naar Salar de Uyuni, de zoutvlakten en delen daarvan zijn 5000 meter.

Die pillen bleken helaas geen overbodige luxe, de eerste dag van de tour was rustig, een boel lama´s gezien (mijn nieuwe lievelingsdier, ze zijn zo schattig) wat lagunes en een verlaten oude nederzetting. Die avond sliepen we op 4300 meter en dat merkte je echt, t was vrij koud en ik kreeg echt geen lucht ´s nachts, omdat je ligt hebben je longen nog meer moeite met ademen, dus lag als een vis op het droge lucht te happen. Mijn maag was ook erg ongelukkig, dus ook nog misselijk, maar beter dan drie mensen op de tour, die de hele nacht hadden overgegeven. Ik dacht nog wel dat het ergste mij bespaard zou blijven, maar niets was minder waar. Hoewel de tour echt prachtig was, mooie legunes, de zoutvlakte die echt enorm is (zie foto´s op facebook voor een betere impressie van hoe mooi het was) werd ik iedere dag zieker, vooral omdat ik niet kon slapen, aan het einde van de tour had ik 8 uur slaap gehad in 3 dagen en kon ik helemaal geen eten meer binnenhouden. Dus was vrij blij toen we in Uyuni waren (wat nog steeds hoog ligt) maar daar aan de ORS, en toen kon ik eindelijk een paar uurtjes slapen. Gelukkig reisde er een dokter met ons mee (kinderarts, maar ach zo iemand heeft ook medicijnen gestudeerd) die heel lief voor me zorgde.

Volgende dag verder naar Potosi (´s werelds hoogste stad op 4070 meter) niet echt fijn voor de hoogteziekte, maar kon niet verder reizen, omdat er geen wc op de bussen is en ik nog steeds niks binnen kon houden. Potosi op zich was heel mooi, coloniaal maar koud. Na drie dagen aan de ORS (vies vies vies, met bananensmaak) toch maar verder gegaan naar Sucre, want wou toch heel graag omlaag. Daar ben ik nu nog steeds en het is geweldig. Mijn maag is eindelijk aan het herstellen, ik kan ademen en het is zonnig en warm! Sucre is trouwens ook prachtig, heel veel koloniale gebouwen, kloosters en de hele stad is wit geschilderd, ik zou hier wel een maand kunnen vertoeven. Ook hebben ze hier nederlandse cafés en heb ik zowaar een stroopwafel kunnen eten gisteren (het was het niet echt, maar in de buurt) en zelfs een kroket!! Toch wordt bhet tijd om verder te gaan, maar ik ben nog niet klaar voor hoogte en kou, ik eis goed weer voor mijn verjaardag volgende week, dus ga naar santa cruz, op een heerlijke 300 meter hoogte, waar het nu 30 graden is :)

Verder is bolivia geweldig, heel veel originele cultuur, vrouwen in bolhoeden, kleurige rokken en lange vlechten. Vrouwen houden hier ook de economie draaiende, want bijna alle mensen die werken (zelfs de slagers) zijn vrouwen, mannen lijken hier niet zo veel te doen. Boliviaanse kindjes zijn ook echt super schattig, en ik wil een boliviaanse oma, de oude vrouwtjes zijn heel lief. Het is hier ook spotgoedkoop. Ik zit nu in dit internetcafe voor 25 cent per uur, mijn hostel was 4 euro per nacht (t kan nog goedkoper, voor 2 euro) en afgelopen week heel chique uit eten geweest in een frans restaurant met filet mignon en wijn, voor tien euro. Het enige wat niet zo fijn is, is dat ze 1. super veel drinken, in plaats van een drankje kopen ze hier gewoon een fles tequila en zetten ze het op een zuipen tot ze omvallen (letterlijk) en 2. ze hebben echt issues met cocaine hier, iedereen vraagt je de hele tijd of je cocaine wilt kopen (begin toch wel te denken dat ik er te hippie uitzie nu dat mensen me dat vragen) en alle bolivianen komen met witte neuzen uit het toilet op feestjes...

Verder alles goed hier, wil het al een beetje lukken met de zomer daar?