Met Kermit op reis
Door: Pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
28 September 2013 | Ecuador, Cuenca
Dag lieve allemaal,
Lang geleden maar hier een berichtje van mij! De laatste keer was voordat ik naar macchu picchu ging. Ik had besloten om de doe het zelf route te doen ipv een tour omdat dat heel duur was. Dus ik moest eerst met de bus naar een dorpje, vanuit daar met een heel leuk chileens stel met de taxi over een hele enge weg, denk zandweg langs de afgrond. Dan vanuit dat dorpje is het twee uurtjes lopen over de treinrails naar aguas calientes, het dorpje het dichtst bij macchu picchu. Daar in een hostelletje en de wekken voor vijf uur 's ochtends gezet zodat ik naar de ruïnes kon voordat de tourbussen zouden komen. Helaas was het afschuwelijk weer met onweer en enorm veel regen, dus ik draaide me nog maar eens om. Pas rond een uur of tien was het beter, dus omhooggeklommen naar de ruïnes, puf puf maar het was het zeker waard, het is wel een ongelofelijke plek. Het ligt dus echt midden in de bergen, op een bergtop, wie er toch op het idee komt daar iets te bouwen tis mij een raadsel. De stad zelf is ook heel speciaal, goed bewaard met heel veel tempels en het is wel echt een bijzondere plek.
De volgende dag teruggelopen over de rails en nu in de regen die al twee dagen had aangehouden, dus met het chileense koppel nu over een weg die half weggespoeld was, toch iets minder fijn. Toen een busje terug naar cusco gepakt en dat ging prima, tot we bij de bergpas kwamen en waar het dus dagen had geregend in de vallei had het daar gesneeuwd en vrij snel zaten we muurvast met honderd andere autos. Na zeven uur inclusief de auto duwen door de sneeuw waren we eindelijk van die rotpas af en kon ik om vijf uur in de ochtend eindelijk op bed. De dag erna nog wat vrienden uit la paz tegengekomen, dus even bijgekletst. Daarna naar arequipa vertrokken om Sara die ik uit la paz ken weer te ontmoeten, hartstikke leuk gehad daar maar na drie dagen besloot ik naar mancora te gaan, veertig uur verderop met de bus om daar weer bij Loki hostels te kunnen werken. Mancora is een typisch surfstadje, er is niet zoveel te doen, maar het is er heel relaxed en heel mooi weer. Ben daar allemaal leuke mensen van eerder in bolivia en peru tegengekomen en superleuke collegas gehad, dus was echt weer super leuk!
Na drie weken werd het toch wel tijd om weer verder te gaan, dus ik zit nu in cuenca, ecuador. Ik vind ecuador weer heel anders dan peru en bolivia, het is allemaal wat netter en georganiseerder en een stuk Amerikaanser, ze hebben hier zelfs de dollar als officieel betaalmiddel. Maar het bevalt goed in ecuador, begin wel te merken dat het einde van de reis er een beetje aan zit te komen, moet nu wel een beetje gaan haasten want kom 21 november al weer thuis, boehoe....
Verder is het ook veel mensen opgevallen dat ik op veel fotos een raar masker op heb, haha nou ik ben dus nu op reis met kermit de kikker, het is een reiskikker die van reiziger op reiziger overgedragen wordt en nu heb ik em dus voor een tijdje, maar vandaar dus al die rare fotos.
Verder is alles dus goed, de longen zijn weer helemaal beter en ik voel me goed en heb eindelijk weer een beetje kleur. Hoop dat daar ook alles goed is.
Liefs
Lang geleden maar hier een berichtje van mij! De laatste keer was voordat ik naar macchu picchu ging. Ik had besloten om de doe het zelf route te doen ipv een tour omdat dat heel duur was. Dus ik moest eerst met de bus naar een dorpje, vanuit daar met een heel leuk chileens stel met de taxi over een hele enge weg, denk zandweg langs de afgrond. Dan vanuit dat dorpje is het twee uurtjes lopen over de treinrails naar aguas calientes, het dorpje het dichtst bij macchu picchu. Daar in een hostelletje en de wekken voor vijf uur 's ochtends gezet zodat ik naar de ruïnes kon voordat de tourbussen zouden komen. Helaas was het afschuwelijk weer met onweer en enorm veel regen, dus ik draaide me nog maar eens om. Pas rond een uur of tien was het beter, dus omhooggeklommen naar de ruïnes, puf puf maar het was het zeker waard, het is wel een ongelofelijke plek. Het ligt dus echt midden in de bergen, op een bergtop, wie er toch op het idee komt daar iets te bouwen tis mij een raadsel. De stad zelf is ook heel speciaal, goed bewaard met heel veel tempels en het is wel echt een bijzondere plek.
De volgende dag teruggelopen over de rails en nu in de regen die al twee dagen had aangehouden, dus met het chileense koppel nu over een weg die half weggespoeld was, toch iets minder fijn. Toen een busje terug naar cusco gepakt en dat ging prima, tot we bij de bergpas kwamen en waar het dus dagen had geregend in de vallei had het daar gesneeuwd en vrij snel zaten we muurvast met honderd andere autos. Na zeven uur inclusief de auto duwen door de sneeuw waren we eindelijk van die rotpas af en kon ik om vijf uur in de ochtend eindelijk op bed. De dag erna nog wat vrienden uit la paz tegengekomen, dus even bijgekletst. Daarna naar arequipa vertrokken om Sara die ik uit la paz ken weer te ontmoeten, hartstikke leuk gehad daar maar na drie dagen besloot ik naar mancora te gaan, veertig uur verderop met de bus om daar weer bij Loki hostels te kunnen werken. Mancora is een typisch surfstadje, er is niet zoveel te doen, maar het is er heel relaxed en heel mooi weer. Ben daar allemaal leuke mensen van eerder in bolivia en peru tegengekomen en superleuke collegas gehad, dus was echt weer super leuk!
Na drie weken werd het toch wel tijd om weer verder te gaan, dus ik zit nu in cuenca, ecuador. Ik vind ecuador weer heel anders dan peru en bolivia, het is allemaal wat netter en georganiseerder en een stuk Amerikaanser, ze hebben hier zelfs de dollar als officieel betaalmiddel. Maar het bevalt goed in ecuador, begin wel te merken dat het einde van de reis er een beetje aan zit te komen, moet nu wel een beetje gaan haasten want kom 21 november al weer thuis, boehoe....
Verder is het ook veel mensen opgevallen dat ik op veel fotos een raar masker op heb, haha nou ik ben dus nu op reis met kermit de kikker, het is een reiskikker die van reiziger op reiziger overgedragen wordt en nu heb ik em dus voor een tijdje, maar vandaar dus al die rare fotos.
Verder is alles dus goed, de longen zijn weer helemaal beter en ik voel me goed en heb eindelijk weer een beetje kleur. Hoop dat daar ook alles goed is.
Liefs
-
29 September 2013 - 11:41
Antopnius Smolders:
Hallo Lieve meid. Het was weer heel bijzonder je reisverslag. Je tocht naar de Macchu Picchu tempels was een barre lange tocht, die gelukkig goed verlopen is. Je hebt de regen modder en sneeuw en vooral de slechte zanderige rij paden langs de diepe ravijnen doorstaan.Vooral die wandeling langs de trein rails. Belangrijk het bezoek was de moeite waard. . De terug tocht was een pijnlijke onderneming, geplagd door het weer en dhet lange op onthoud door versperring. het verlangen naar bed en rust was groot.
De ontmoeting met Sara deed je weer goed. Uiteindelijk weer op weg naar Loki Hostes voor je budget weer wat aan te vullen. Equator bevalt je. Georganiseerde en een goed betaal middel De Dollar. Och Pauline november is nog ver weg. Met de vele kilometertjes in je benen. GENIET. De foto's daar je de moeite voor heb gedaan waren leuk en interessant., gaven een goed inzicht van je rond trekkend "bewonderenswaardig"verblijf Zuid Amerika. Een reis ondernemend en goed
door je uitgekiend. .
De reiskikker ontpopte zicht tot een geluks- knuffeltje. Belangrijk is, dat je je goed voelt. Kleur komt van zelf weer terug. Bedankt weer voor je mooie reis verslag.
Liefs.
Opa en Oma.
-
30 September 2013 - 16:28
Jos Rodenburg:
Hey Pauline,
Alweer een mooi reisverslag en bedankt voor je uitgebreid verhaal.De tocht
naar de Macchu en Picchu was wel behoorlijk pittig begrijp ik,maar je hebt
het blijkbaar overleefd.Lijkt me geweldig om die Tempels te zien!
28 September hebben we met de hele familie mij 83tachtiste verjaardag gevierd
met al mijn kinderen,kleinkinderen en achterkleinkindjes(9).Was heel leuk en
gezellig!je Mamsie was er gelukkig ook bij dus het hele stel was compleet.
Nu hoop ik dat je er volgend jaar ook weer bij zal zijn.Verder wens ik je een
goed vervolg van je reis!Binnenkort ,ik denk in November zal je wel weer
terugreizen naar ons kikkerlandje!Zal wel even wennen zijn!
Ik denk veel aan je en kijk uit naar jouw vervolgverhaal.Veel liefs en
groetjes,Oma Jos.
-
30 September 2013 - 19:46
Leonie:
Klinkt tof! Groetjes en tot schnellll
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
