Leven op de boerderij

hey allemaal!
Ik ben dus op de boerderij op dit moment, zo'n 22 kilometer van el Bolson. Het was nogal wat om hier te komen, er gaat een bus tot ongeveer een uur lopen van hier, maar die ging niet op maandag, dus moest ik tweeënhalfuur lopen met mien backpack, wat nogal wat was aangezien het in de Bergen ligt. Maar het is hier prachtig, uitzicht over de vallei waar el Bolson ligt en zicht op de bergen aan de andere kant. Toen ik aankwam waren er al meer vrijwilligers, pilar uit chili, Hillary uit de vs, luigi uit italie, hernan uit argentinie en later die avond kwamen er ook twee franse jongens, loic en Nicolas. De meiden en ik dus ook, houden ons vooral bezig met de tuin, op dit moment is die niet erg georganiseerd, dus dat zijn we vooral aan het doen, onkruid weghalen en een beetje een idee aanbrengen. Maar er zijn aardbeien, aardappels, wortels, sla, bonen etc. Meestal helpt een van ons ook met het maken van de lunch. Zo heb ik al helemaal met bloem en zo pasta gemaakt, wat heel leuk was, ravioli met vulling en ze waren heerlijk. De mannen zijn vooral bezig met het fysiek zware werk, bomen omhakken en het maken van een nieuw huis, wat nu bestaat uit grote stukken boomstam op zijn plek krijgen.

Op het moment zijn we met nog meer vrijwilligers, andre uit zweden en laura ook uit de vs zijn erbij gekomen en er komt nog een italiaans meisje geloof ik en de broer van de eigenaar met zijn vriendin wonen hier ook en die komen volgende week terug van vakantie. Het is dus aardig vol en ons slaapzoldertje begint de maximale capaciteit nu wel te bereiken, we slapen allemaal op matrasjes op de grond en op het moment zijn we met zoveel dat alle matrassen tegen elkaar aanliggen, maar laura gaat in haar tent slapen, dus misschien hebben we dan wat meer ruimte. Het is heel gezellig met de vrijwilligers en we prsten vrijwel alleen in het spaans, wat eerder makkelijker was, maar nu spreken andre en laura bijna geen spaans dus gaan we een beetje heen en weer tussen spaans en engels. Het is wel echt goed voor mn spaans deze ervaring! De familie waar we bij verblijven is heel aardig en ze hebben drie zoons van 3, 5 en 10 . En het zijn echt duiveltjes! De jongste is meestal vrij schattig maar volgt ook wel het slechte voorbeeld van zijn agreessieve broers. Ze zijn dol op zwaaien met messen, slaan met stokken, je zo hard mogelijk proberen te raken met wat dan ook en overal aanzitten. Volgens mij komt dit door een gebrek aan discipline van hun ouders, die veel wel best vinden. De andere vrijwilligers laten ook veel over zich heen komen, maar k laat me echt niet inelkaar rossen door drie jongentjes. Vandaag had ik een echte overwinning. We hadden bananenbrood gemaakt, super lekker, en een van de kinderen, lau, viek het brood aan met een mes omdat hij ook wou. Ik was het zo zat dat ik hem stevig vastgreep en mee naar buiten tilde, waar ik hem vertelde dat hij zo geen brood kreeg, maar dat hij het moest vragen en dat het nu echt klaar was. Daarop ging hij eerst huilen uit frustratie dat hij niks kreeg en vervolgens in een hoekje mokken. Toen k geen aandacht aan hem gaf, kwam ie later naar me toe en vroeg hij heel beleefd of hij een stukje mocht. Dat mocht natuurlijk en toen hij zelfs dank je wel zei, was ik heel trots! Misschien is het dus toch mogelijk ze wat discipline bij te brengen.

Verder is het nu rustig, gisteren naar el bolson geweest, ik had shampoo nodig en we hebben een ijsje gegeten, vandaag dus brood gemaakt en een beetje niksen. Begin koken nu echt wel leuk te vinden en met hillary en laura bedenken we allemaal dingen die we willen bakken, carrot cake, bagels en mjn inbreng: hollandse appeltaart.

Alles dus goed hier, ik hoop daar ook, is het weer al wat beter?

Besos!