Vast in Viedma

Dag lieve allemaal!

Dit is mijn eerste officiele bericht uit Patagonie (drumroll), want met het oversteken van de Rio Negro hier in Viedma ben ik officieel in Patagonie. Nou moet je niet gelijk denken dat ik in de Andes tussen de gletsjers sta, dat is dus niet zo, maar het begint wel iets kouder te worden! Ben zo gewend geraakt aan de hitte dat ik nu met mn trui aan zit omdat het maar 22 graden is... Verder is Viedma wel prima, rustig stadje, zit bij een aardige couchsurfer Raul, die helaas geen woord Engels kan, dus we zijn aangewezen op mijn Spaans, maar dat gaat best aardig eigenlijk, al spreek ik euro in het Spaans blijkbaar compleet verkeerd uit em krijg ik het maar niet voor elkaar het goed uit te spreken haha. Verder gaat t Spaans dus vooruit, maar zou wel fijn zijn als ik ooit lessen had gehad, want ik kan dus alleen maar in de tegenwoordige tijd praten, de rest is nog even te moeilijk, en soms ga ik de mist in met het verschil tussen Spaans en Argentijns. De ondertiteling is hier namelijk in het Spaans, dus daar pik ik dan woorden op, maar vaak blijken die dan in Argentinie niet te bestaan, wel jammer.

Ik zit helaas nog wel even in Viedma, hoewel het best prima is, is het ook best klein en ben je snel uitgekeken. Ik had eigenlijk in de planning om vandaag richting Bariloche te gaan, wat vrij dichtbij de plek is waar ik volgende week aan het werk kan, maar de eerstvolgende bus is pas woensdagavond. Maar dat is Zuid Amerika, hoort erbij dus zit ik hier nog even en op zich heb ik ook helemaal geen haast. Meevaller is wel dat de busreis voor de verandering eens goedkoop is (bussen zijn best duur in Argentinie), maar daar zal ik vast wat comfort voor moeten inleveren, meende dat ik die vrouw hoorde zeggen dat het een lijnverbinding is, wat inhoud dat ik straks 15 uur op een shitstoel zit waarschijnlijk, maar ach. Dat is dan vast ter compensatie van mijn busreis van Bahia Blanca naar hier. Ik lag een beetje te dutten in mn stoel (het was half 7 sochtends) toen ik werd gewekt door de man van het busbedrijf (hoe zeg je dat??) die vroeg of ik even mee kon komen, ik dacht, och jezus wat nu weer, moet ik weer een of ander totaal nutteloos formulier invullen? Toen ik ook nog op een dweil vol pis ging staan had ik me bijna weer omgedraait om weer te gaan slapen. Maar toen vroeg die lieve schat of ik liever beneden wou slapen. Beneden is zeg maar de business class van de bus, met enorme leren stoelen die bijna plat kunnen, dus ik zei natuurlijk ja, kreeg zelfs nog een ontbijtje met een kopje thee van die lieve man en toen ik wegging had ie een heel voedselpakket voor me gemaakt met koekjes, toast, jam, theezakjes, suiker, cakejes etc. Wat lief he!

Iedereen is hier overigens heel lief, ze zijn zwaar gefascineerd door buitenlanders, vooral Europeanen, omdat bijna iedereen hier afstamt van europese voorouders. En met mijn blonde haar en blauwe ogen ben ik hier toch een curiositeit. Ik word dan ook constant uitgenodigd voor maté, assados (BBQ) en feestjes. Zo at ik eergister bij een familie die vrienden zijn van de couchsurfer waar ik nu bij ben, kreeg ik een berg vlees, je had het moeten zien, fernet (soort kruidenbitter, heel populair hier) met cola, werd er een speciale fles dessertwijn voor me uit de kast getrokken en zelfs de likeur werd uit de kelder gevist. Argentijnen zijn super relaxed, je merkt weinig van het Zuid Amerikaanse temperament (tenzij het over politiek of voetbal gaat), maar ze nemen Assado en Maté erg serieus. Assado is een enorme barbeque, meestal op zaterdag of zondag met de hele familie. Er is meestal een mix van een enorm stuk rundvlees, ribbetjes, chorizo worst, kippendijen of poten of een stuk varken. Dit lekken ze uren op de parilla (barbeque). Je eet brood bij een assado, maar geen groenten, het is eigenlijk gewoon een grote vlees orgie. Groenten zijn hier sowieso niet echt onderdeel van de schijf van vijf.

De andere traditie is maté een soortement thee, gemaakt met yerba mate (mate kruiden) in een klein rond bekertje met een alluminium rietje en GLOEIEND heet water. Anders dan bij thee, zitten er heel veel kruiden in in vergelijking met de hoeveelheid water en kun je het gelijk drinken. Je slurpt het door het alluminium rietje, maar pas op, want het water is echt gloeiend heet (maar het mag niet koken, dat verpest de mate) en alle Argentijnen hebben een loden pijp, maar ik verbrand dus iedere dag mn tong.... Maar iedereen loopt dus rond met een thermosfles en het kopje (dat ook mate heet, snap je m nog?) en degene van wie het mate setje is, is degene die inschenkt. Je drinkt je kopje leeg, geeft het terug aan degene die inschenkt en de volgende is aan de beurt, zo ga je het rondje af. Het belangrijkste is dat je NOOIT gracias zegt als je het kopje krijgt, je zegt alleen gracias als je het kopje teruggeeft en bij het volgende rondje overgeslagen wilt worden. Maar het is een fijne traditie, vooral met gebakjes zo rond 4 uur ´s middags, maar het is wel een smaak waar je even aan moet wennen, het is vrij bitter, en als je er teveel van drinkt, krijg je diarree.

Zo heeft Zuid Amerika allerlei grappige en minder grappige gebruiken. Wie had bijvoorbeeld gedacht dat Milka, Yakult en Actimel heel populair zijn in Argentinie? Dat echt iedereen hier WiFi heeft en dat het bidet gewoon nog in iedere badkamer word geinstalleerd hier? Minder verrassende dingen zijn de enorme papierwinkel hier, ik had een nieuwe sim gekocht, maar die deed het niet, dus ik naar de winkel om hem te laten activeren. Dan moet je dus eerst in een giga rij gaan staan om te bepalen of je wel of niet in de andere giga rij moet gaan staan, uiteindelijk heb ik daar anderhalf uur gestaan. Of dat rekeningen hier contant in de winkel worden betaald, je gaat dus met je telefoon rekening naar de locale super en betaald daar je rekening (het schijnt ook online te kunnen, maar dat vinden mensen maar raar) en dat je voor ALLES je paspoortnummer nodig hebt, voor iedere busreis en zelfs als je de bibliotheek in wilt... soms vergeet ik mn paspoort wel eens en dan verzin ik gewoon een nummer, hebben ze toch niet door...

Nou, wat een lang verhaal zeg. Ik spreek jullie wel als ik aan het werk ben, jaja volgende week al in El Bolson!

Pauline