Hoogte en Dieptepunten

Zoals alles in het leven hoogte en dieptepunten kent, geldt dat ook voor mijn reis, alleen had ik vandaag beide op 1 dag. De dag begon prachtig, vertrokken vanuit Vancouver (waar het prachtig weer was) na een gezellige dag gister met Gemma een iers meisje dat 10 maanden door zuid amerika heeft getrokken. Super gezellig gehad en 's avonds nog een paar biertjes gedronken (is hier duuuuuur). Heb ook erg veel lol gehad om mijn kamergenootje uit New York. Eerst kon het thuisfront al via skype onder haar rokje kijken (ze stond achter me, ik was me nergens van bewust) en later bleek ze ook nog een omhooggeval trutje te zijn. Zo bestelde ze nacho's, maar zonder peper en ui en met de zure room apart en dreef ze mijn en Gemma tot wanhoop, maar gelukkig ging ze vroeg naar bed.

Vandaag dus met de ferry naar Victoria op Vancouver Island. Was een prachtige tocht, omringd met bergen (veel hebben nog sneeuw op de toppen) en heb zelfs dolfijnen gezien in de verte! Helaas werd dit hoogtepunt teniet gedaan door het dieptepunt van de reis. Ik kwam bij het busstation waar het die man opviel dat mijn ticket vrij vaag was (qua inkt dus) en het was mij inderdaad ook al opgevallen dat het steeds onleesbaarder leek te worden. Wat bleek nu, in Toronto hadden ze er een plasticje overheen geplakt en die wist langzaam alle inkt uit op mn ticket!! Dikke paniek dus,maar moest de bus in dus zou het in Victoria wel regelen. Daar stapte ik naar de balie, waar die vrouw me doodleuk meedeelde dat ze er niets aan kon doen en dat ik maar een of ander klantenservice nummer moest bellen. Ik raakte nu van lichtelijk tot zwaar in paniek, immers ze gingen me niet helpen, en vrij binnenkort wordt mijn pas onleesbaar (zo'n ding kost ongeveer 400 euro, dus dure grap) Na een hele tijd aan de telefoon en nadat deze vrouw me eindelijk begon te helpen nadat ik in huilen was uitgebarsten, zei ze dat managers misschien me een nieuw ticket kunnen geven (het is namelijk normaal gesproken niet toegestaan de pas die ik heb nog maals te printen, vraag me niet waarom). Maar natuurlijk was de manager van dat station de komende drie weken op vakantie, dus moet ik terug naar Vancouver om dit te regelen. Ik hoop maar dat ik een nieuwe krijg, want anders wordt het een dure grap, terwijl het dus helemaal niet mijn schuld was. Heb echt staan razen en tieren omdat het zo oneerlijk is dat ze me geen nieuwe willen geven, terwijl ik die hele plastic hoes er nooit omheen heb gedaan.

Nou ja, ik hoop er maar het beste van, maar heb er geen goed gevoel bij, en weet eigenlijk niet zo goed wat ik ga doen als het op niets uitloopt.... Nou ja, je begrijpt dat het niet een hele leuke dag was uiteindelijk, maar heb besloten dat ik er op dit moment toch niets aan kan doen, dus toch maar ga genieten van mijn korte verblijf op Vancouver Island. Mochten jullie niets horen, dan ben ik opgepakt vanwege poging to wurging van een greyhound medewerker!!! (ik voelde me er vandaag echt toe in staat) Ik laat wel weten hoe het afloopt!

Oh en iemand vroeg wat ik op mn verjaardag ga doen (8 juli dus) ik heb besloten mezelf te trakteren op een paar nachten op de Haida Gwaii Islands (google dat maar eens!) en ik zit dus het grootste gedeelte van de dag op de boot. Mocht je willen bellen (wat duur is) dan graag in de ochtend, voor 11 uur mijn tijd (voor jullie +9 uur). Ik heb trouwens nu 3 japanse kamergenoten, waarvan 2 jarig zijn op 6 en 7 juli, wat een toeval he!

Nou, ik hou de moed erin en morgen voel ik me vast al een stuk beter! liefs